Groch siewny (Pisum sativum) uprawiany jest na nasiona jadalne, występują również odmiany paszowe, na suche nasiona i na zielonkę. Jest rośliną dostarczającą cennego białka paszowego. Wymagania grochu siewnego są wyższe niż grochu pastewnego. Do prawidłowego wzrostu potrzebuje gleby z dużą zawartością próchnicy, o odczynie zbliżonym do obojętnego oraz dużą pojemnością wodną, szczególnie przy kiełkowaniu. Ponieważ groch jest rośliną, żyjącą w symbiozie z bakteriami wiążącymi azot z powietrza, nie wymagają dodatkowego nawożenia tym pierwiastkiem. Dodatkowo zwiększają plon rośliny następnej. Uprawa grochu poprawia stan fitosanitarny gleby oraz jej właściwości fizyczne. Jest ważną rośliną w płodozmianie zbóż. Ważne jest natomiast, aby grochu nie uprawiać po innych roślinach strączkowych. Do najwyżej plonujących odmian zalicza się odmiany: Tarchalska, Batuta, Lasso i Mecenas.
